نحوه تولید عسل طبیعی توسط زنبور

برای تولید عسل طبیعی به مقدار یک کیلو گرم، حدود سه کیلو شهد لازم است که ۲۰ هزار

زنبور آن را از ۴ میلیون گل جمع آوری میکنند. زنبورهای مزرعه مجبورند مسافتی برابر سه

دور چرخیدن به دور زمین را برای این یک کیلو عسل طی کنند.

مراحل تولید عسل طبیعی :
۱. زنبورهای مزرعه‌ رو برای جمع آوری شهد و تغذیه از گل ها، بیرون میروند. آن ها با خرطوم خود شهد موجود در گل ها را میمکند و در قسمت ویژه شکم خود که به آن معده عسل میگویند ذخیره میکنند.

جدای از شهد، زنبورها گرده گل هم جمع میکنند. تمام بدنشان از کرک و موهای بسیار ریز پوشیده شده و هنگامی که به روی گل ها مینشینند، گرده به کرک هایشان میچسبد. زنبورها این گرده ها را با پاهای خود جمع کرده و با پاهای عقبی آن را در سبد گرده خود جمع میکنند. در واقع سبد که نه، بلکه موهای بلند و کلفت تری هستند که دور تا دور بند میانی جفت پای عقبی زنبورها را پوشانده اند.

۲. پس از جمع آوری شهد تقریبا ۱۵۰ گل و پر کردن سبد با گرده، زنبورها به کندو بر میگردند. در راه، آنزیم هایی را در شکم خود به شهد اضافه میکنند که باعث تجزیه مولکول های قند پیچیده موجود در شهد گیاهان به گلوکز و فروکتوز میشود. تمام این فرآیند تحزیه در راه بازگشت به کندو کامل میشود.

۳. وقتی زنبورهای مزرعه‌ رو به کندو میرسند، شهد را به زنبورهای کارگر میدهند. زنبورهای کارگر نیز آن را آنقدر میخورند و باز میگردانند که به غلظت مناسب برسد و سپس آن را در سلولهای شش ضلعی شان عسل ذخیره میکنند.

۴. درب سلول ها را باز میگذارند و فرآیند تبخیر رطوبت از عسل را با به هم زدن بالهایشان روی آنها شروع میکنند.

۵. بعد از اینکه شهد خشک شد درب سلول ها را با موم میبندند. و بفرما! (و حالا انسان می آید و همه عسل را برای خود میبرد!)

چگونه عسل از عسلک درست میشود؟
نام دیگر آن عنصر قهوه ای یا عسل جنگلی است. زنبورها میتوانند بجای شهد گلها،

شیره روی برگ گیاهان و درختان را که به آن عسلک میگویند جمع آوری کنند. عسلک

را حشرات مکنده همچون شته با تغذیه از گیاهان از خود بجا میگذارند. آنها عصاره ی

گیاهان را میمکند تا پروتئین مورد نیازشان را تامین کنند، باقیمانده عصاره ای که استفاده

نمیکنند دفع میشود و حاوی قند است. (مطمئن نیستم گفتن این موضوع به شما کار

درستی باشد!)

بقیه ی مراحل بعد از جمع آوری عسلک مانند مراحل درست کردن عسل انجام میشود.

جمع آوری این قطرات خطراتی نیز دارد:
۱. به زنبورهایی که عسلک جمع میکنند باید به نوعی پروتئین رساند زیرا عسلک بر خلاف گرده، پروتئینی ندارد.

۲. بخاطر اینکه عسلک مواد غیر قابل مصرف زیادی دارد و فرآیند عسل سازی از آن برای زنبورها کم بازده و خسته کننده است، زنبوردارها در سرمای زمستان باید عسلک ها را قبل از اینکه زنبورها به آن دسترسی پیدا کنند از روی گیاهان پاک کرده و از مریض شدن آنها جلوگیری کنند. وگرنه ممکن است تمام کلونی زنبورها بدلیل اسهال از بین بروند.

در مقایسه با عسلی که از گل ها تهیه میشود، عسلِ عسلک تیره رنگ تر است و بوی شدیدی مثل بوی میوه پخته شده یا مربای انجیر دارد. به شیرینی عسل گلی نیست و به ندرت شکرک میزند.